-
1 okry|ć
pf — okry|wać impf (okryję — okrywam) Ⅰ vt 1. (osłonić) to cover, to wrap- matka okryła dziecko kocykiem the mother covered the baby with a blanket- na zimę okrywano róże słomą roses used to be wrapped in straw for the winter- mrok okrywał ziemię darkness enveloped the earth- mgła okrywała pola the fields were shrouded in fog2. (pokryć) to cover- śnieg okrył pola snow has covered the fields- pot okrywał jego czoło his forehead was covered in sweatⅡ okryć się — okrywać się 1. (osłonić się) to cover oneself, to wrap oneself up- okryć się ciepło na noc to cover oneself warmly for the night- okrywać się kołdrą to wrap oneself up in a duvet2. (pokryć się) to be covered (czymś in a. with sth)- jej czoło okryło się potem her forehead was covered in sweat- niebo okrywało się chmurami clouds were covering the sky■ okryć kogoś hańbą a. wstydem to dishonour sb, to bring shame upon sb- okrywać kogoś/coś pocałunkami to cover sb/sth with kisses- okryć się hańbą a. wstydem to disgrace a. dishonour oneself- okryć się żałobą książk. to be plunged into mourningThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okry|ć
-
2 okrywać
okrywać kocem mit einer Decke zudecken;okrywać się (I) sich bedecken (mit D); sich zudecken (mit D);okrywać się kocem sich mit einer Decke zudecken;okrywać się hańbą lit zur Schande gereichen;okrywać się żałobą lit in Trauer versinken;okrywać się sławą lit sich mit Ruhm bedecken
См. также в других словарях:
okrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okrywaćam, okrywaća, okrywaćają, okrywaćany {{/stl 8}}– okryć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, okryję, okryje, okryty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nakrywać, przykrywać coś ze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
spocić — dk VIa, spocićcę, spocićcisz, spoć, spocićcił, spocićcony «spowodować, że ktoś lub coś (zwykle zwierzę) okryje się potem; zgrzać» Spocić konia. spocić się «okryć się potem, zgrzać się do wystąpienia potu» Spocić się od gorąca, z wrażenia. Spocić… … Słownik języka polskiego
